| dc.description.abstract | Bakgrunnen: Det skjer stadig ny utvikling i helsetenestene. I kommunale helsetenester ser ein auke i pleietrengande. Presset på å gje god kvalitet i pleie aukar stadig. Av diagnosar ein ofte ser i heimetenestene er kroniske sår ofte dominerande. Omlag 2% av befolkninga vil i løpet av livet utvikla eit kronisk beinsår og 0.6% har til kvar tid eit kronisk sår. Sjølv om ein har eit godt lovfesta grunnlag for når, kva og korleis ein skal dokumentera, viser studiar at dokumentasjon i pleia og dokumentasjon av sår er ofte sparsam og ikkje svært konsis.
Problemstilling: «Er måten ein dokumenterer kroniske sår i heimesjukepleia med på å fremja god sårbehandling?»
Hensikt: Med denne oppgåva skal fokuset vera på korleis dokumentering i heimesjukepleia er. Meir spesifikt korleis dei dokumentere kroniske sår. Den skal holde eit teoretisk perspektiv som med analyse og drøfting av forsking og litteratur kaste lys over dette temaet. Målet blir å utforske forholdet mellom dokumentasjon og heimesjukepleie og sjå dette i samanhengen med sårbehandling.
Metode: Eit systematisk litteratursøk har blitt gjennom gått og aktuelle artiklar gått igjennom og sjekka for relevans for problemstillinga. Av dei som innfridde kriteria på relevans, signifikans, tidsperiode og språk vart fem hovud artiklar presentert. Det blir presentert ein del artiklar og rapportar basert på same søk i drøftinga for å underbyggje problemstillinga.
Funn: Studien viser at det er store manglar når det kjem til å dokumentera nøyaktig og fullstendig, både når det gjelder sår og generelt. Det viser seg at ein har behov for gode retningslinjer i dokumentering og behandlinga av sår i heimesjukepleia.
Konklusjon: Sår dokumentasjon viser seg og vera unøyaktig og lite fullstendig. Ein kan sjå dette i samanheng med at ein manglar gode evidensbaserte retningslinjer på korleis ein skal dokumentera sår. Bruken av mobilar i dokumentasjon/vurdering av sår har vist eit stort potensiale når det kjem til å dokumentering på grunn av standardisert språk og format, men ein manglar også her retningslinjer. Dokumentasjon er ein essensiell del av kvalitetssikring, men ein ser ofte dårlig dokumentasjon. Ein kan dermed sjå at kvalitetssikringa i sårbehandling ikkje er god. | nb_NO |
